Stichting Herleving Gebed voor Israel

Daar staat hij, midden op de Tempelberg, de Rotskoepel, een indrukwekkend gebouw, achthoekig met een doorsnede van zo’n 55 m. en een hoogte van ca. 30 m., de koepel goudkleurig en blinkend in de zon.

Eerder stond daar de Tempel gewijd aan JHVH , de God van Israël, niet alzo de Rotskoepel die gewijd is aan Allah, de God van de Islam. Denken we daar wel aan als we naar dat zo dominante bouwwerk kijken?

Oud en bewogen is de geschiedenis van de berg waarvan Psalm 132:13 ons verteld : “Want de HEERE heeft Sion verkoren, Hij heeft het begeerd tot Zijn woonplaats!” En nu dit!

Alles was al anders geworden na de verwoesting van de tempel door de Romeinen en nadat de Joden uit Jeruzalem verdreven waren, maar veranderde nog veel meer en ogenschijnlijk definitief toen in ca. 638 n.Chr. kalief Omar Jeruzalem innam en zich spoedde naar de Tempelberg.  Omar deed daar drie dingen, hij begon het puin te  ruimen, daarna, met het gezicht naar Mekka gewend,  sprak hij met zijn metgezellen hun rituele gebed uit om daarmee de berg vanaf dan aan Allah te wijden, wat hij ook bevestigde door het plaatsten van een kleine houten moskee daar, op die plaats van offer en gebed van het oude Bondsvolk.

Weinig zal Omar beseft hebben dat hij daarmee letterlijk de profetie door Ezechiël in 36:2 vervulde: Alzo zegt de Heere HEERE; Omdat de vijand van u zegt: “Heah! zelfs de eeuwige hoogten zijn óns ten erve geworden!    (Naardense Bijbel: “haha- offerhoogten voor eeuwigzijn ons tot erfbezit geworden!”)

Wel een andere benadering als daar voor de Byzantijnse christenen die de Tempelberg ook als vuilnishoop gebruikten.

Na of door Omar wijzigde ook de naam van de berg Sion of de Tempelberg in het islamitische

Haram al-Sharif . (vertaald: “Het edele heiligdom”). Triomf dus over het Jodendom!f

De Rotskoepel is –let op!– geen moskee maar een gedenkplaats, dus met symbolische functie, om de dominantie over Jodendom én Christendom tot uitdrukking te brengen.  Om dat laatste goed te laten zien werd hij al in de bouwtijd (ca. 688-692),  aan binnen en buitenkant voorzien van een doorlopende inscriptie van soera’s –teksten uit de Koran–  die allen overeenstemmen in hun verwerping van de leer van de Drie-eenheid en van de waarachtige Godheid van Jezus, een gruwel in de ogen van de Islam.

Helaas, over dat laatste –dat Jezus niet de Waarachtige Zoon van God is–  zijn Jodendom en Islam het treurig eens, al is en blijft overigens de tegenstelling en oude vijandschap, tussen  Israël en Ismaël. zoals ook de verwikkelingen rond de Tempelberg en het heilige land nog dagelijks uitwijzen.

Maar dat is niet het laatste, want …..    wij hebben het profetisch Woord, dat zeer vast is, en gij doet wel –ook in deze– dat gij daarop acht hebt! ( 2 Petr. 1:19)  Dat Woord spreekt over het verleden, over het heden,  en over de toekomst, en in alles gaat het over Gods nooit gekrenkte trouw aan Israël noch aan de Koning Israëls,  dat gaat samen! Het blijft staan en zal waar zijn: Ik  toch –de HEERE–   heb Mijn Koning gezalfd over Sion de berg Mijner heiligheid.

Daarom en daardoor alleen en volkomen, komt het goed met Jeruzalem en met de berg Sion. Hoe precies? God weet het! Zijn raad zal bestaan! Hij zal al Zijn welbehagen doen!

Bidden we dan om de vrede voor Jeruzalem,  in de weg van bekering  en van wederaanneming.

De Heere HEERE spreekt er Zelf van:  “Ik doe het !…….. niet om uwentwil gij huis Israëls  maar om Mijn heilige Naam!” (Ezechiël 36)  Vaster en zekerder kan het niet.

En de afloop? Dat mocht de profeet Obadja zien en ons voorzeggen: Maar op de berg Sions zal ontkoming zijn, en hij zal een heiligheid zijn; en die van het huis Jacobs zullen hun erfgoederen erfelijk bezitten, ….. en het Koninkrijk zal des Heeren zijn! (vers 1a, 17 en 21b, verg. Gen. 35::12)

L.O.